پرسش این است که چگونه در دورانی که اسباب آرامش خاطر بیش از پیش فراهم بوده و دانش بشری به‌سرعت رو به ترقی است، بشریت بیش از هر زمان دیگری در کوره‌راه ظلمانی تشویش و حقارت ره می‌پیماید؟
افزایش روزافزون اختراعات و گسترش و تکامل ماشین‌آلات صنعتی و تکنیک‌ها منجر به تسلط بشر بر محیط فیزیکی پیرامونش و حفظ منابع حیاتی برای ادامه بقای او شده، پس چگونه است که بشر امروزی با وجود تمام پیشرفت‌ها ورفاه مسلم حاضر، لذت سعادتمندی را کمتر و کمتر تجربه می‌کند؟
به‌طورقطع دور از ذهن خواهد بود اگر رنج انسانی را ناشی از آن بدانیم که بسیاری از جوامع توان دسترسی به تکنولوژی روز را ندارند چرا که بیش از همه این ناخوشی احوال گریبانگیر جوامع صنعتی است.
-----------------------------------
